Scenariusz prezentacji wychowania patriotycznego w Szkole Podstawowej im. 30 Poleskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej w Grabanowie
1.Recytacja
Tak bardzo pragnę
Ażeby moje słowa
Ażeby wiersz choć jeden
Ktoś w pamięci zachował.
Ktoś do życia przywołał
Choćby na okamgnienie
W historię odchodzące
Wojenne pokolenie
Pokolenie Kolumbów,
Pokolenie bojowców,
Za nawias wyrzucone
Pokolenie akowców.
Nie aby mnie z nazwiska
Ktoś w pamięci zachował,
Chcę by mymi słowami
Wołał Armio Krajowa!
2. Recytacja
Polska bogata jest nie tylko współczesnością
Bogata jest historią i tymi, którzy ją tworzyli.
3. Narrator I:
W to ubogacenie pięknie wpisują się
Karty z życia naszej szkoły
Pielęgnując pamięć minionych dni.
4. Piosenka :
„ Rośniemy jak ten młody las…”
5. Narrator II
Dzień 7 października 1995r. wpisał się wyjątkowo w historię naszej szkoły. Tego dnia, po dwóch latach starań, otrzymaliśmy sztandar oraz zaszczytne imię 30 Poleskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Sztandar jest darem Fundacji Teresy i Zdzisława Knobel oraz Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Poleskiego.
-Dlaczego takie imię?
6. Narrator I
Tu w Grabanowie, Julkowie i Wilczynie stacjonowała 30 Poleska Dywizja Piechoty Armii Krajowej przed wymarszem na pomoc walczącej Warszawie. Na terenie wsi Grabanów mieścił się sztab tej dywizji.
7. Piosenka:
„30 Poleska Dywizja Piechoty”- I i III zw.
Nasi patroni są wspaniali
Sztandar szkole ufundowali.
Do Warszawy nas zapraszają
I do nas chętnie przyjeżdżają.
Ref. 30 Poleska Dywizja Piechoty
Armii Krajowej to patron nasz.
Jak w Grabanowie tu walczyli
Wilczyca, Julkowa bronili
Chętnie historii tych słuchamy
I zawsze o nich pamiętamy.
Ref. 30 Poleska Dywizja Piechoty Armii Krajowej to patron nasz.
8. Dialog:
– A widziałeś tablicę wmurowaną w naszą szkołę?
– Widziałem. Ona jest poświęcona naszym patronom.
– Tak.-W hołdzie poległym, pomordowanym, zaginionym i zmarłym żołnierzom w latach 1939-1956 odsłonięto Tablicę Pamiątkową wmurowaną w budynek naszej szkoły. Cześć bohaterom oddali towarzysze broni – delegacje ze sztandarami z Warszawy i Białej Podlaskiej.
– Nadanie imienia, wręczenie sztandaru i odsłonięcie tablicy na zawsze pozostało w naszej pamięci. Od tej chwili słowo Ojczyzna stało się nam wyjątkowo bliskie.
– A pamiętasz tą niezwykłą lekcję „Kiedy słyszę słowo Polska to …”
– Widzę flagę biało-czerwoną
– Ogarnia mnie wzruszenie
– Mam na myśli Powstanie Warszawskie
– Myślę o ludziach z lat wojennych, którzy patrzyli, jak ich ojczyzna ginie
– Wyobrażam sobie mój dom rodzinny
– Wiem, że żyję w wolnym kraju
– Widzę sportowców stojących na podium
– Czuję, że jestem Polką
– Spotykam na uroczystościach patronów naszej szkoły
9. Narrator II
Świadectwo dane nam przez Patronów nie tylko przybliża nam historię, ale przede wszystkim uczy jak żyć. Patrząc na służebną postawę żołnierzy AK wobec ludzi i Ojczyzny uczymy się pomagać potrzebującym, sumiennie pracować i szanować każdego człowieka.
– Jesteśmy dumni z naszych Patronów. Ich siła walki, męstwo i przelana krew napełniają nas miłością do Ojczyzny.
10. Piosenka: „Chłopcy silni jak stal”
11. Dialog:
– Pamiętasz? Tą pieśnią witaliśmy naszych gości z AK, kiedy czciliśmy 60 rocznicę Powstania Warszawskiego.
– Pamiętam, co roku spotykamy się z naszymi Patronami w czasie obchodów Święta Szkoły.
– Wiem! Składamy wtedy wiązanki kwiatów i zapalamy znicze pod Tablicą Pamięci.
12. Narrator II
Na uroczystość przybywają delegacje z Białej Podlaskiej i z Warszawy
Dziś są z nami :
1.Prezes Bialskiego Koła Światowego Związku Żołnierzy AK Okręgu Poleskiego- pan Romuald Zerynger i jego żona pani Anna Zerynger.
2.Prezes Okręgu Poleskiego Światowego Związku Żołnierzy AK z Warszawy – pan Mirosław Spiechowicz.
3.Sekretarz Okręgu Poleskiego Światowego Związku Żołnierzy AK –
pani Regina Jarząbek
13. Recytacja
Biało-czerwona ziemia, coś z siebie wydała
Pokolenie żołnierskie w walce niepodległej
Niech przed tobą chyli sztandar wiecznej chwały
Bo wolność to tyle, ile nas poległo.
Pamięć przeszłości i przyszłości sięga
Przez serce żywe, co w piersiach nam bije.
Bo wolność to jest tyle, ile nas poległo.
I wolność to jest tyle, ile nas dziś żyje.
14. Recytacja
Wielu z nich odeszło na wieczną wartę.
Zamiast kwiatów i defilady spotkały ich wieloletnie wiezienia,
kazachstańskie stepy, syberyjskie łagry, a nawet gdy wrócili,
w wolnej ojczyźnie skazano ich na niepamięć.
Nie dla nich były ordery i zaszczyty…
15. Piosenka: „Modlitwa obozowa”
16. Recytacja:
Byłaś dla nas radością i dumą
Jak stal prężna, jak żywioł surowa,
Ustom – pieśnią, sercu – krwawą łuną
Armio Krajowa.
Choć nagrodą ci było wygnanie,
Kula w plecy, cela betonowa,
Co się stało, nigdy nie odstanie,
Armio Krajowa.
Odmówiono ci sławy i życia,
Ale symbol wyklęty i słowa,
Imię twoje wciąż sławią z ukrycia
Armio Krajowa.
Nas nie stanie, lecz ty nie zginiesz,
pieśń cię weźmie, legenda przechowa.
Wichrem chwały w historię popłyniesz
Armio Krajowa.
17. Dialog
– To od nich właśnie nauczyliśmy się celebracji naszego sztandaru.
Jest to symbol Polski i Małej Ojczyzny.
– Mamy własny ceremoniał.
– Podczas śpiewania hymnu państwowego wciągana jest na maszt biało-czerwona flaga.
-Mamy hymn szkoły: „Marsz, marsz Polonia”, który śpiewamy podczas ważnych uroczystości szkolnych.
– Była to pieśń patriotyczna śpiewana na obczyźnie przez wojennych emigrantów.
18. Recytator:
Ref. hymnu szkoły „Marsz, marsz Polonia”+ mormorando
„ Marsz, marsz Polonia,
Marsz dzielny narodzie!
Odpoczniemy po swej pracy, w ojczystej zagrodzie.”
19. Dialog:
– Cieszymy się ze spotkań z naszymi Patronami.
– Pamiętam opowieści pani Marii o łagrach. Tak pięknie mówiła o chlebie.
-Mocno przeżyłam lekcję historii w Muzeum Powstania Warszawskiego. Była niezwykła. Szliśmy kanałami, czułam bicie serca powstania. Obraz małych powstańców mam do dzisiaj w pamięci.
– Czasami razem spędzamy Wigilie szkolne, dzielimy się opłatkiem i modlimy się o to, aby czas wojen nigdy się nie powtórzył.
– Pamiętam wieczornicę w naszej szkole. Słuchaliśmy wtedy opowieści o walkach zbrojnych oddziałów partyzanckich na Podlasiu. Wspólnie recytowaliśmy wiersze i śpiewaliśmy pieśni patriotyczne.
20. Pieśń „ Z dymem pożarów”
21. Narrator II
Malujemy wspomnienia i opowieści naszych patronów,.
Próbujemy też pisać o nich wiersze.
22. Recytator
Polska!
To za nią walczyli!
Wiele krwi spłynęło
I łez gorzkich…
Polska!
To ciebie kochają!
I to dzięki nim
Jesteś wolnym krajem.
A ja?
Za wszystko im dziękuję…
I za to, że dali szkole tak chlubne imię.
23. Narrator I
Znamy wiele pieśni patriotycznych. Założyliśmy zespół wokalny „Grabanowskie perełki” i od wielu lat bierzemy udział w konkursach Pieśni Patriotycznych zajmując znaczące miejsca. Trzy lata temu zdobyliśmy II miejsce, śpiewając „Marsz Żoliborza”
24. Piosenka: „Marsz Żoliborza”
25. Narrator II
Jeden z konkursów poświęcony był Janowi Pawłowi II. Wybraliśmy pieśń, do której słowa napisał sam papież.
Prezentujemy fragment piosenki „Kremówki”
26. Piosenka : „Kremówki”
27. Narrator II
Przesłania Ojca Świętego są nam bliskie, a mottem szkoły są Jego słowa:
28. Recytacja
„Nie można służyć dobrze narodowi,
nie znając jego dziejów,
bogatej tradycji i kultury”
29. Dialog
Poznajemy też historię naszej małej ojczyzny.
Dbamy o miejsca pamięci narodowej.
Nawiedzamy sanktuaria różnych religii.
Widzimy bogactwo tradycji naszego regionu.
Poznajemy tańce ludowe i narodowe. Dzisiaj zatańczymy poloneza.
30. Taniec: Polonez z „Pana Tadeusza” w wykonaniu uczniów
31. Narrator I
Jesteśmy świadomi, że znając kulturę i historię wnosimy ogromne bogactwo do dziedzictwa Europy. Biorąc udział w Turnieju Szkół gminy Biała Podlaska zaprezentowaliśmy naszą szkołę w Unii Europejskiej. Wystąpiliśmy z napisaną przez nas piosenką, zajmując I miejsce.
32. Piosenka: „Jesteśmy w Unii”
33. Recytacja
W naszej szkole przeszłość łączy się z przyszłością.
Pokolenia odchodzą…
My jesteśmy i będziemy
by Wasz płomień
nieustannie gorzał.
34. Piosenka z recytacją: „Hymn pokoleń”
Pokolenia odchodzą w przeszłość,
Pozostaje po nich ślad na ziemi,
Sprawy jasne i sprawy ciemne
w naszą drogę my dziś zabierzemy.
Nie na darmo ginęliśmy w walce,
Nie na próżno cierpieli w obozach,
My jesteśmy i pragniemy,
by wasz płomień nieustannie gorzał.
Chcemy sercom dać jeden kierunek,
Wspólną pracą zespolić ramiona,
By uczynić świat piękniejszym
I zapalić tych, co przyjdą po nas.
